Hayat
ne garip..Zamanda garip.. Bir garip şiir yazılamayan bir türlü.. ben ona
bakıyorum, o…Bir garip hüzün,hani bildiğimiz bestelerde.. ve ben artık müzik
dinleyemiyorum..
Güvercinler
küstü ve çok zaman geçti.. Aşk şiirlerinin gösterişli kelimeleri zaten hiç
uğramadılar.. Bende kumdan kelimeler yaptım..bir rüzgara kanıp, uçup gittiler. Güvercinler
yetim kaldı. Kanadım,kanadımı aldılar. Az kaldım… Gidemedim.
Geç
kalmış sabah kahvaltılarımda hüzünlenirim ben.. Bayatlamış simit,buharsız çay..
Ve heyecanlı ruhlarımızın köşe başı.. O otobüs geçer şimdi.. inersin
ortakapıdan,ayağına kırmızı halılar serilmiş, o mağrur, dik kafalı ve aslında
korkak bakışınla yürüsün bayatlamış ruhuma..Kimsenin bir aşk hikayesi
yazamadığı mahallerde anlamını buluruz aşkın belki de.. Belki de terk-i diyar
eyleriz o kömür kokusundan. Dilek tuttuğumz yıldızlar yönümüz olur.. Mavi
pabuçlarımı giyerim en afillisinden.. Burnuma bir öpücük kondurusun ve gideriz
ikimize.. O otobüs geçer şimdi.. inersin ortakapıdan.. Davullar çalar, durur
dünya ve film başlar..
Adın
bir çok kez geçti aramızdan, sohbeti tatlı gecelerde.. Adını bir çok harfle yazmayı
denedim.. Bir çok dilde.. Dilimde.. Kalmış tadın tuzun, uzun bir gece ve hece..
Altı
üstü bir kelimeler savuruyorum duvarlara.. Yankılnan çığlıklar büyüyor saksının
içinde.. Karşımda durmuş boy veriyorlar ve üstelik su istemiyorlar.. Kitapları
kurcalıyorum, sayfları kokluyorum, bir kahveyi anlamaya çalışıyorum.. ve
anlamıyorum bir mevsime adanan aşkları.. Oysa vadesini bilmediğim ömrümün,
geçmişine saklıyorum seni.. Gelmişim geçmişim kime ne? Ama yinede gelmişim..
kokunda yazdığım masallar… Bir tiyatronun kapısından geçmişime bakıyorum.. o
otobüs şimdi geçer.. Ve bildiğim anıları anlatmıyorum kimselere kırışmasınlar
diye.. Elimde bir simit, martı hiç gelmez bu şehre..
Haydi
bitirelim bu dökülenleri. Tenhamıza çekilelim ve yine kaybedelim bir latin
melodisinde çok istediklerimizi.. Dokunmaya korktuğuum sözler var dilimde.. Bir
çıkarsa ağzımdan birkaç hayat değişir.. Kalbimi sıkıyorum.Damarlarıma
pompalanan kan ağırlaşsın geçen bulutlar gibi diye.. Ruhumu incitiyorum
gelmişimde geçmişimde..Aynaya her baktığımda ağzımdan kelimeler dökülüyor. Tek tek
topluyorum.. Yekünde bir destan..
Adın
bir çok kez geçti aramızdan.. Ama kimseye söylemedim..
O
otobüs geçer şimdi..
Saygıyla
andık..
Cihan
Uysal
