En Son Ne Zaman

Bir organizmanın parçasıyım mutlak..Usulsüz bir yol çizilmiş beyazlarla..Gözümü yukarılara kaldırdığımda yazılan bir şiirdi,doğumlar..Olmadı yine beceremedim seninle tanışmayı bir kelime haznesinde..

Bir seslenişti görünmen dalınan bir rüyadan ayılma sırasında..Ve çok sırasıydı kalmışken bir kaç yalnızlık akşamımda..Kıymetlim..Çok kıymetli bir başıma geliştin kocaman gözlerinle..Yalnızlığımdan uzaklaşma arefesi, kasım yağmurları..ve yine yürüyorum adımlarına basarak..Sen git ben kanatlarına konup göç edeceğim sıcak dudakalara..

Belki siyahları sevmezdim,onlar yakıştılar bana..Kıymetlim..

Bir kentin yağmurları geldi bu gece pencereme..Tıklattı camı..Kimse yok dedim.. Üzüldü,süzüldü ve ayrıldı aramızdan..Ardından bir mum yaktım..Ağladık..Kafamdan geçenler,bir uzulsüzlüğe sevda olmuş,hadsizliğin en kralını yazıyorlar tarihe..Tarih kokuyor benzer sokaklarda..

Kıymetlim..

Yollar aynı, acılar aynı,sonlar aynı.. Aldanışım hayata umutlarımın çocukluğundan.. Ama ya gözlerin.. Uğruna uykularımı hediye ettim bir sabaha karşıya..Oysa acımıyor daha fazla bir yerden sonra..Benim hiç bir yerim olmadı kıymetlim..

Üç kişi konuşuyorlar aralarında..Biri diyor ki

Ekmek şarap sen ve ben..

Bir de sabahın dördü..

Cihan Uysal

'Üç Hürel'

Bir Belirsizlik Melodisi

Yo anlatacağım..Bulutlardan yansıyanlar,bir gece yarısı yarası oluyor damarlarımda..Hayı!,kabul edemem benim olmayan damlayanları..İçimden melodiler geçiyor,aynadan yansıyan geleceğime yazılar yazıyorken ve yadsımak bir bedeni..Evet hiç benim değildi.

Buyurdu;sağ salim düşlerimde gezerken bir akşam üstü..Bir cümlem var,bazen soru. Ayıkla taşlarını uzun uzun bir sığınma anında..Varları var et,bir el çabukluğuyla beni mutlu etme görevinde..

Onlar gitti..
Çocukluğumun bir düzine hatırası..
Bana bırakılan mendil içindeki erdemler,bu yüzyılda yandılar..
ağladım her küçük harfle başlayan cümlede..
Hayallerine saygı durdum,canımın içi gülümsemelerini getirirken gözlerime..
Oysa olabilirdi bir gelecek masmavi deryalara düş atarken..
Bitmemeliydi bu hayal...
Duyuracaklarım var sana..Cürret sınırlarımı aşabilirsem günden güne..
Bİr bilsen sana olanları..
Dev bir sır..
Sen gül..sadece gül..

Diyebildim..

Bir gün düşlerim yanacak bir yaz yangınında..Cam kırıklarından yansıyacak gökkuşakları..Bir kaç renk seçip yüzüne pazar rüyaları çizeceksin..Yanacak bulutlar siyaha..Yanacağım iç çekişlerine..Ve sana seni söyleceğim bir çöl rüzgarında..Yanacağım buz gibi..Topla mumları rüyalarımdan geçerken..İçimden geçenler melodier..Onlar gitti..en güzel uykular..

Diyebildi..

Bana bir isim koy ve arkana yaslan..Duvara yansıyanlar,içimdeki pislikler..Kırmızılar kıpkırmızı..Sİrenler çalacak az sonra..Ve yine gülümse..Bir Hayata derman oluyor sıcak gülümsemeler..


Peki yazacağım damlayan son kelamımla..


Cihan Uysal

KARMA

ey!!

Üç yüz damla saydım milyarlarca damlanın arasından..Bir an bakışmaktı pembeden kırmızıya geçen acılar..Sen de olsan bir hüzne aldanırdın.Hele böyle bir vakitsiz hülyada..

Şimdilerde şarkılar hicaz..

Sokağım ıslandı, oysa ağlayan şehir değil bendim..

Ve ben bir kadın yarattım hayallerimin kırıntılarından..Bir kuşa kandı uçup gitti bir sabaha karşı..Ve bir kadın siyah beyaz ve azıcık..

Düşlerim öldüğünden beri akşam üstlerine uyanıyorum..Mutluluğum bir kaç hergele rüzgarın ikinci planında..Uzansam sürükler beni amansız bir çöle..Sonra akbabalar görür ruhumu her kapı gıcırtısında..Aylak bir ses çınlıyor alfabemde..Yoksa korkmak mı lazım düzensiz sabah rüyalarından..Oysa yek kötü yanım,bir kaç kişi biriktirmek ismi uzun anlamsızlıklarımda.. 

Selam ederim gecene..Geceme dolan bir kaç damla mürekkep ruhuyla..

Aynı yere bakın.. ben yokum..

Soluğum aptallaştı dokunurken içimden geçen o çok afilli insan surretine..İnce, şiirsel sızılar yazdım ardıma,perdenin kenarından sızanlar sizi çağıran kocaman yalanlar..

Ben bir kağıt helva.Çıtır çıtır günahlar var katlarımda..

Yalanlar çok sağdıklar..

Masallar yazılmıyor artık,hangi aşk doğru olabilir ki bu yüzyılda..

Biz sevsek elmalar bile düşmez mutlu sonlara..

Sınırsızca kelime diledim yağmurdan..Şemsiyeme yağan gözlerini öptüm,bir kısa gurbette..Ben yokum bu yakışıklı rüyada..Sade kelimeler var dilenen..Dilekler çaput olmuş titrek parmaklarıma bağlanmış..Ben kuru bir dal..Rüzgar alır beni birazdan..

Tanımazsın beni..Geldiğimde adım bilinmiyordu yankılarda..

Öldüm.. gözlerinden öpmeden önce..

Yandı yalanlar..

Yalnız büyüdük..

Cihan Uysal