Şerefe

Bir şeylerin yıl dönümü olmalı.. Oysa saymayı bırakalı çok oldu. Kaç dönüm,kaç ölüm, kaç…? En kötüsü de, adım atmadığın şehrin birinde, adının anılması.. Hiç yabancı değil bu takvim..Hiç yabancı değil kulak çınlamaları.. Bir yerlerde, bir şeyler kutlanıyor.. En beteri de, şerefe sesleri sana ulaşmıyor..

Yanık bir uzun hava..Hava beter, hava soluksuz, hava anason yine, hava hafifmeşrep.. Bir gülsem, uğruma eski sevdalarını yakar..Tenimde işveleniyor.. Geziyor gözeneklerimde. Tıpkı yağmurla sevişmelerimiz gibi.. Ürperiyor ruhum.. Ürperiyor ya, yine sabah ayazı..İşveli havalar yarim.. Yanık bir uzun hava.. Öksüz.. Kırmızılarını sürmüş.. Hafifmeşrep…

Seksenlerde kaldı çocukluğum.. Dönem değişti.. Acıdı çocukluğum.. Saygıyla andık..

Bir şeylerin yıl dönümü olmalı.. Mesela gidişimin bir yerlerden,birilerinden..

‘Sende bulduklarımı, benden giderek alamazsın.Gözlerini ruhuma mıhladığından beridir, çocukluğun içimde..Büyütüyorum başka bir şehirde,emaneten.. Gidemezsin benden.Buna hakkın yok!’ dedi, sadece arkamdan el sallayan, o konuşmadığı yeraltı edebiyatında..O konuşmadı ben yazdım.. O konuşmadı.. Ben onu hiç tanıyamadım..Şimdi bir hayal, kuramadan kırdıklarımız.. Şİmdi sadece değişik isimli bir şehir..Baktığımız aynı denize nazır kelimeler.. Baktığımız yine bana bakışların.. Sesini hiç görmedim..

Seksenlerde bir yerlerde bir yıl dönümü olmalı bu..

Mangalda kül bırakmayan kelimeler, bir mektuba düşemeyecek kadar utangaç ve korkak oldu, umursamazlığıma güvenerek..Bir bakmışım bana rakam verenler,adıma yirmi dokuz diyorlar.. Sen daha ilk aşkına aşık on yedi..”Hiç bir yere gitmiyorum.. Ben sadece,bana ters gelenleri düzeltmek için, terse yürüyorum..”dedim hayatın anlamını çözdüğümü kanıtlarcasına..Korkak dedim kendime, kendimden utanmadan.. Ama bilemezsin ki sen.. Biz hiç okyanusları düşlemedik.. Sonu yüzyıllar sonra biten masallar yazmaya vaktimiz olmadı.. Bir iki yorgun sabahlamalar.. bir kaç rivayet bıraktık,bilmediğimiz semtlerde..

Şimdi üflediğin soluklar, buralara, nesillerine hatıra bıraktığın kelimeler olarak düşüyor bulutlardan..Tek tek topluyorum gün doğmadan, kuşlar uyanmadan,üstlerine tanımadık adımlar değmesin diye..

Bir yerler de bir şeylerin yıl dönümü olmalı..Narsist kulaklarım, çınladı bu gece..

Şerefe…

Cihan Uysal